BLOG VOOR DIERENARTSEN
Wekelijks ontvangen we in de autopsiezaal foeti en/of doodgeboren biggen (al of niet volledige nesten). De dierenarts snijdt de biggen open, inspecteert ze en verricht vervolgens een specifieke bemonstering, afhankelijk van de aangevraagde testen.
Op 19 en 20 september werd de ‘11th European Veterinary Surveillance Network Meeting’ (EVSN) georganiseerd. Dit jaar streek deze internationale meeting neer op de site van de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) in Deventer, naar aanleiding van hun 100-jarig bestaan.
Recent werd er bij DGZ een zuigende big afgeleverd, verdacht van vlekziekte. Dit vermoeden werd bevestigd op autopsie.
Voor het tweede jaar op rij detecteerde Veepeiler Varken geen antistoffen meer tegen PED in de Belgische zeugenstapel. Dit is goed nieuws want dit betekent dat het virus de laatste jaren niet meer circuleert op de Belgische varkensbedrijven. Anderzijds impliceert dit ook dat we waakzaam moeten blijven. Zonder antistoffen is onze varkensstapel namelijk niet meer beschermd tegen het virus. Het blijft dus uitermate belangrijk om bioveiligheidsmaatregelen toe te passen om zo het risico op insleep te beperken.
Elk jaar maakt DGZ gedetailleerde activiteitenverslagen over de autopsiewerking. Deze verslagen geven voor elke diersoort een overzicht van de meest voorkomende doodsoorzaken of letsels per leeftijdscategorie. De verslagen voor 2018 zijn nu beschikbaar op de website van DGZ.
Een vleesvarken van 85 kilogram werd aangeleverd voor autopsie. Het dier was afkomstig van een bedrijf met een chronische hoestproblematiek en bleek in het diafragma een grote opening te hebben.
Af en toe wordt op autopsie hypoproteïnemie, of een verminderde concentratie van plasma-eiwitten in het bloed, vastgesteld. In dit artikel verneemt u wat de mogelijke oorzaken zijn van deze aandoening en welke letsels precies worden waargenomen.
Op autopsie kregen we een zeug binnen voor onderzoek. Het dier was plots gestorven, terwijl het vooraf in een goede gezondheid was.
Een varkensbedrijf wordt getroffen door hyperacute sterfte van een volledig nest zuigende biggen. Als bedrijfsdierenarts is het belangrijk om op dat moment een correcte inschatting te maken van de ernst van de situatie. Voer je zelf een autopsie en een gerichte monstername uit of is de situatie dusdanig ernstig – zoals bij een vermoeden van besmetting met varkenspest – dat je onmiddellijk het FAVV op de hoogte brengt? Een goede kennis van de differentiaaldiagnosen en aan te vragen labo-onderzoeken kan hierbij helpen. In dit artikel geven we u een overzicht van de differentiaaldiagnosen en lichten we onze autopsiebevindingen van een dergelijke case toe.
De voorbije periode rapporteerden praktijkdierenartsen opmerkelijk meer klinische uitbraken van Brachyspira hyodysenteriae. Anderzijds wordt deze kiem soms geïsoleerd op bedrijven zonder duidelijke klinische symptomen. Brachyspira uitroeien op een bedrijf vraagt enorme inspanningen. De focus moet daarom liggen op preventie van insleep ervan op het bedrijf.
Op een varkensbedrijf stierf voor de tweede keer een gelt twee weken na aankomst in de quarantainestal. Aan de hand van de uitwendige letsels werd een bloedende maagulcus vermoed. Autopsie en laboratoriumonderzoek toonden echter Lawsonia intracellularis aan. In combinatie met de autopsieletsels werd dit geval als de PHE- of proliferatieve hemorragische enteropathievorm van deze ziekte gediagnosticeerd.
In onze autopsiezaal stelden we de laatste tijd vaker gevallen van endocarditis vast en dit zowel bij herkauwers als varkens. Endocarditis kan leiden tot embolieën die secundair verschillende orgaansystemen kunnen aantasten, met verschillende symptomen tot gevolg. Vaak wordt het als primaire oorzaak laat opgemerkt en is de afloop fataal.
Onze varkensdierenarts Tamara Vandersmissen nam deel aan het jaarlijkse congres van de American Association of Swine Veterinarians (AASV) in Orlando, Florida. Heel wat interessante topics kwamen aan bod en in dit artikel deelt Tamara graag enkele interessante nieuwe inzichten. Vooral de populatie-gebaseerde PRRS-monitoring in plaats van op individuele dieren klinkt ook voor de Belgische varkenssector veelbelovend.
DGZ isoleert bij autopsie van biggen zeer regelmatig Haemophilus parasuis, de kiem die de ziekte van Glässer veroorzaakt. De onderzochte dieren vertonen de kenmerkende letsels van deze ziekte: een fibrineus beleg ter hoogte van de gewrichten en op de membranen die hersenen, hart, longen en ingewanden bedekken.
Histologie is voor sommigen een relatief onbekend terrein binnen de veterinaire pathologie. Nochtans vormt het histopathologisch onderzoek van organen of weefselbiopten vaak een essentieel puzzelstukje, nodig voor het stellen van de diagnose. Bij weefselbiopten kan dit onderzoek helpen bij het kiezen van de meest geschikte behandeling. Maar welke informatie geeft de beschrijving van het histopathologisch onderzoek die u op het beproevingsverslag vindt? En wat is een goed monster voor dit onderzoek? We lichten dit graag toe.
DGZ kreeg een acuut gestorven vleesvarken van 60 kg met een vermoeden van encephalomyocarditis (EMC) aangeboden voor autopsie.
Op 11 februari organiseert de Meetjeslandse Dierenartsenvereniging een bijscholing over virale dierziekten. Dr. Kris De Clercq – werkzaam bij Sciensano en een autoriteit op het vlak van virale ziekten – bespreekt welke bedreigingen op de loer liggen voor onze veestapel. Ziekten zoals Afrikaanse varkenspest, blauwtong, rabiës en lumpy skin disease komen aan bod.
Varkensgriep is een erg besmettelijke aandoening die hoge koorts, gedaalde eetlust en ademhalingsproblemen veroorzaakt. Om tot een diagnose te komen is het belangrijk de juiste monsters te nemen en de resultaten van het onderzoek correct te interpreteren.
Regelmatig worden er zuigende biggen die acuut stierven aangeboden voor autopsie. De sterfte beperkt zich telkens tot één nest in het kraamhok. Opvallend bij deze biggen zijn de multipele onderhuidse bloedingen en de puntbloedingen ter hoogte van de inwendige organen.
In november organiseerde DGZ twee opleidingsdagen over autopsie voor dierenartsen. Meer dan 50 dierenartsen van over gans Vlaanderen kwamen de opleiding volgen, ofwel op onze site in Lier, ofwel in Torhout.
Op 13 september werd in ons land een eerste besmetting met Afrikaanse varkenspest (AVP) vastgesteld bij een wild everzwijn. Sindsdien waren er al 161 everzwijnen die positief testten voor het virus, alle in de regio van Etalle in de provincie Luxemburg. In dit artikel geven we aan hoe varkenshouders bioveiligheid kunnen inzetten als wapen tegen AVP. Verder zoomen we in op de verschillen tussen Afrikaanse en klassieke varkenspest.
DGZ zag de afgelopen maanden een duidelijke toename van het aantal zware vleesvarkens – tussen 40 en 60 kg – met macroscopische en histologische letsels compatibel met PDNS.
Op geregelde basis zullen we op onze blog een markante autopsie-case publiceren. Deze week belichten we een geval van cheilopalatoschisis, een aangeboren afwijking van het aangezicht gekenmerkt door een groeve in bovenlip en gehemelte.
DGZ kreeg op autopsie een vleesvarken (105 kg) verdacht van een intoxicatie met waterstofsulfide (H2S). Het dier kwam uit een stal waar meel in de mestkelder was gevallen. Door de vergisting van het meel werd H2S geproduceerd en werd in de stal de geur van rotte eieren opgemerkt. Op het bedrijf waren al zeven varkens gestorven.
Telkens een stal, afdeling of compartiment leegkomt, moet deze gereinigd en gedesinfecteerd worden. Zo beperk je het risico op spreiding van pathogenen die achterblijven in de omgeving naar de volgende diergroep.
Het reinigen is een onmisbare eerste stap om tot een propere omgeving en een reductie van het aantal pathogenen te komen. Ontsmetting is enkel zinvol wanneer er een grondige reiniging aan is voorafgegaan.
Geregeld komen er vragen over het voorkomen en het vermoeden van een leptospirose-infectie bij varkens. Maar komt een Leptospira-infectie bij varkens wel zo vaak voor en hoe kan je ze herkennen?