Gezonde Dieren
BLOG VOOR DIERENARTSEN
BLOG VOOR DIERENARTSEN
Onlangs werden kippen aangeleverd met als anamnese bewegingsstoornissen en pootproblemen. Het ging om vleeskippen van 3 weken oud.
Tijdens de autopsie werd een grondige inspectie gedaan van het bewegingsstelsel. Ter hoogte van de gewrichten, pezen en zenuwen werden geen afwijkingen teruggevonden. Toen een doorsnede gemaakt werd ter hoogte van de proximale tibiotasus viel de aanwezigheid op van een kraakbeenplug bij de groeiplaat. Dit letsel was bilateraal aanwezig.
Foto: links: Normale doorsnede van de proximale tibiotarsus, rechts: aanwezigheid van een kraakbeenplug.
Het letsel kan teruggevonden worden in verschillende lange beenderen en in de wervels, maar komt het meest voor ter hoogte van de proximale tibiotarsus, vandaar de naam tibiale dyschondroplasie. Er is een witte, niet gevasculariseerde kraakbeenmassa aanwezig bij de groeiplaat die kan variëren in grootte. De letsels komen het meest frequent voor aan de mediale zijde van de tibiotarsus. Unilateraal is mogelijk, echter meestal zijn de letsels bilateraal.
De chondrocyten in de groeiplaat ondergaan bij tibiale dyschondroplasie geen volledige differentiatie die in normale omstandigheden leidt tot vascularisatie en mineralisatie van het kraakbeen met beenvorming tot gevolg.
De oorzaak van tibiale dyschondroplasie is tot op heden nog niet exact gekend. Uit studies blijkt dat die multifactorieel zou zijn met genetische, nutritionele en omgevingsinvloeden.
Tibiale dyschondroplasie komt vaak voor bij vleeskippen en kalkoenen. Vaak vertonen de dieren geen klinische tekenen bij kleine letsels. Bij grote kraakbeenpluggen wordt een stijve gang gezien, de dieren bewegen minder, er kan zwelling optreden van de aangetaste gewrichten en kromming van de beenderen. Fracturen kunnen ook vaker voorkomen.
Auteur: Marieke Strubbe