BLOG VOOR DIERENARTSEN
Dit najaar waren er op een Oost-Vlaams vleesveebedrijf vijf abortussen op enkele weken tijd. De bedrijfsdierenarts deed een beroep op het abortusprotocol en bezorgde de vijf geaborteerde foetussen samen met monsters van de moederdieren aan DGZ. In het bijkomend onderzoek testte één foetus ‘twijfelachtig’ bij de PCR-test voor Anaplasma phagocytophilum en hadden alle aborterende moederdieren antistoffen tegen deze kiem.
DGZ kreeg op autopsie een melkkoe die kort voor de kalving was gestorven. Het dier had een torsie van de lebmaag.
Deze week werd een geval van blauwtong serotype 8 bevestigd op een rundveebedrijf met 91 dieren in Baden-Württemberg in het zuidwesten van Duitsland. Het is het eerste geval in Duitsland sinds november 2009. De dieren vertoonden geen symptomen; de besmetting kwam aan het licht tijdens de jaarlijkse verplichte screening.
Op de Veepeiler studienamiddagen van 23 en 24 januari 2019 hebben we niemand minder dan Owen Atkinson te gast als internationale spreker. Owen is een erkend specialist in rundveegezondheid en -productie en hij is trainer bij CowSignals®.
Van januari tot en met oktober 2018 onderzochten we in onze autopsiezaal ongeveer 3.000 geaborteerde foetussen van runderen. Neospora blijkt nog altijd één van de belangrijkste oorzaken van abortus bij rundvee te zijn. Daarnaast zien we bij foeti geaborteerd in het laatste trimester van de dracht ook vaak marmering van de achterhandspieren – wat indicatief is voor een seleniumdeficiëntie.
Op een rundveebedrijf in het Antwerpse trof de veehouder enkele weken geleden een dood stiertje aan in de jongveestal. Toen hij op controle uitging in de melkveestal vond hij ook twee melkkoeien geparalyseerd op de rooster. Hij nam contact op met de bedrijfsdierenarts. Al meteen kwam botulisme in het vizier als mogelijke oorzaak van de problemen. De baal voordrooghooi die recent door de veehouder geopend was, werd daarop onmiddellijk weggehaald en gestockeerd in afwachting van verder onderzoek.
Recent hebben we op autopsie bij verschillende runderen longworminfecties vastgesteld. Dergelijke infecties hebben een grote impact op de gezondheid en productiviteit van de dieren. Wees dus extra alert voor deze parasieten.
Een kalf van 2 dagen oud sterft plots. De dierenarts wil te weten komen wat de oorzaak hiervan is en laat het dier onderzoeken op autopsie. De acute sterfte blijkt te wijten aan Clostridium abomasitis.
Deze week onderzochten we op autopsie een melkkoe die kort voor de kalving gestorven was. Een baarmoedertorsie bleek de oorzaak.
Op geregelde basis zullen we op onze blog een markante autopsie-case publiceren. Deze week belichten we een geval van cheilopalatoschisis, een aangeboren afwijking van het aangezicht gekenmerkt door een groeve in bovenlip en gehemelte.
DGZ kreeg op autopsie een vleesvarken (105 kg) verdacht van een intoxicatie met waterstofsulfide (H2S). Het dier kwam uit een stal waar meel in de mestkelder was gevallen. Door de vergisting van het meel werd H2S geproduceerd en werd in de stal de geur van rotte eieren opgemerkt. Op het bedrijf waren al zeven varkens gestorven.
Recent werd een stierenkalf (11 maanden) met een voorgeschiedenis van zenuwsymptomen binnengebracht voor autopsie bij DGZ. Bij macroscopisch onderzoek was er enkel troebel, geel gewrichtsvocht met fibrinevlokken te zien in de carpi en tarsi. Bacteriologisch onderzoek van de gewrichten was negatief voor Mycoplasma bovis.
Op een kinderboerderij vertoonde een melkveevaars van zeven maanden oud plots zenuwsymptomen (cirkelgang). De bedrijfsdierenarts constateerde bij dit dier ook koorts (41,5°C), vertroebeling van de ooglens en erosies ter hoogte van de neusspiegel en het mondslijmvlies. De andere vaarzen van de kinderboerderij hadden geen symptomen. Omdat behandeling met ontstekingsremmers (NSAID’s) en een antibioticum geen verbetering gaf, werd de hulp van DGZ ingeroepen.
Afgelopen zomer werden twee runderen – verdacht van botulisme – binnengebracht voor autopsie bij DGZ. Het uitgebreid postmortaal verval bemoeilijkte de macroscopische beoordeling, maar toch konden bij beide dieren een uitgebreid onderhuids oedeem ter hoogte van hals en borstbeen en bloedingen ter hoogte van de nierschors worden vastgesteld. De pens bevatte eikenbladeren, jonge eikels en eikelfragmenten alsook een besmetting met pensbotten.
In juli werd Veepeiler gecontacteerd voor twee Holstein-Friesian kalveren die na gelijkaardige symptomen stierven rond de leeftijd van vijf maanden. De kalveren stonden in dezelfde strobox en vertoonden plotse blindheid aan beide ogen, sufheid en zenuwstoornissen gekenmerkt door trillingen van kop en nek, neervallen, stuiptrekkingen en tenslotte sterfte binnen enkele uren. Op basis van de symptomen en de voorgeschiedenis van het bedrijf kwamen onder andere volgende differentiaaldiagnosen in aanmerking: cerebrocorticale necrose (CCN), listeriose, Histophilus somni, loodintoxicatie en hepatische encefalopathie.
Rundveehouders hebben een groot vertrouwen in hun dierenarts. Dat blijkt uit een enquête die DGZ in 2017 in opdracht van de Vlaamse vereniging voor Buiatrie heeft afgenomen bij rundveehouders. Deze enquête bracht verder aan het licht dat de behoeftes van de rundveehouders ten opzichte van hun dierenarts evolueren over de tijd. Vandaag hebben ze steeds meer nood aan een preventie-adviseur, in plaats van louter een curatieve clinicus.
Telkens een stal, afdeling of compartiment leegkomt, moet deze gereinigd en gedesinfecteerd worden. Zo beperk je het risico op spreiding van pathogenen die achterblijven in de omgeving naar de volgende diergroep.
Het reinigen is een onmisbare eerste stap om tot een propere omgeving en een reductie van het aantal pathogenen te komen. Ontsmetting is enkel zinvol wanneer er een grondige reiniging aan is voorafgegaan.
Een salmonella-infectie kan lelijk tekeergaan op een rundveebedrijf en ernstige economische schade veroorzaken. Bij klinische salmonellose is er hoge koorts, (al dan niet bloederige) diarree, abortus en sterfte. Vooral bij kalveren jonger dan 10 weken is de mortaliteit hoog. Salmonella Dublin veroorzaakt ook makkelijk longontstekingen. Bovendien kunnen ook de veehouders en hun familie besmet raken. Op andere bedrijven – vaak deze met een zekere graad van bescherming – verloopt de besmetting dan weer zonder of enkel met vage symptomen, zoals een verminderde vruchtbaarheid, tegenvallende of wisselende productieresultaten en een verhoogde kalversterfte.
DGZ