Gezonde Dieren
BLOG VOOR DIERENARTSEN
Onlangs werd een kalf van vier maanden aangeboden voor autopsie. Het dier had schurft, acute zenuwstoornissen en sinds een week ook diarree. Het werd reeds behandeld tegen coccidiose en schurft.
Op 19 en 20 september werd de ‘11th European Veterinary Surveillance Network Meeting’ (EVSN) georganiseerd. Dit jaar streek deze internationale meeting neer op de site van de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) in Deventer, naar aanleiding van hun 100-jarig bestaan.
Af en toe diagnosticeren we op autopsie nog gevallen van chronische koperintoxicatie, zowel bij rundvee als bij schapen en geiten. In een aantal gevallen vertonen de dieren klinische symptomen, maar veelal gaat het om dieren die plots gestorven zijn zonder zichtbare symptomen.
Bij intoxicatie van dieren denkt men vaak aan chemische stoffen zoals sproeimiddelen of rattengif of zware metalen, bv. lood of koper. Maar ook planten kunnen een belangrijke bron van vergiftiging zijn. De symptomen zijn heel uiteenlopend en variëren van gastro-intestinale irritatie tot zenuwsymptomen met coma of zelfs acute sterfte, zonder voorafgaande tekenen.
De voorbije weken kregen we op autopsie enkele kalveren binnen met acute ademhalingssymptomen en een beeld van BRSV. Dit wijst erop dat het griepseizoen stilaan op gang komt.
Elk jaar maakt DGZ gedetailleerde activiteitenverslagen over de autopsiewerking. Deze verslagen geven voor elke diersoort een overzicht van de meest voorkomende doodsoorzaken of letsels per leeftijdscategorie. De verslagen voor 2018 zijn nu beschikbaar op de website van DGZ.
Traumatische reticuloperitonitis/pericarditis (TRP) is nog steeds een vaak voorkomende doodsoorzaak bij volwassen runderen. In onze autopsiezaal blijkt TRP verantwoordelijk voor 5-10% van de acute sterftes bij volwassen runderen.
Af en toe wordt op autopsie hypoproteïnemie, of een verminderde concentratie van plasma-eiwitten in het bloed, vastgesteld. In dit artikel verneemt u wat de mogelijke oorzaken zijn van deze aandoening en welke letsels precies worden waargenomen.
Onze autopsiedierenartsen Veronique Saey en Marieke Strubbe namen van 29 tot 31 mei deel aan de tweede Davis-Thompson Foundation Eastern European veterinay pathology meeting. De focus van dit congres, dat dit jaar plaatsvond in Ljubljana (Slovenië), lag vooral op ziekten en diagnostiek bij runderen en kleine huisdieren. Een ander onderwerp dat uitgebreid aan bod kwam, was de forensische pathologie, een tot dusver minder gekende discipline in de diergeneeskunde.
Op een West-Vlaams vleesveebedrijf vertoonde een rund hoge koorts (41 °C), bleke mucosae en roodgekleurde urine. Het probleem deed zich voor in het voorjaar. Het bedrijf ligt in een bosrijke omgeving en het rund was op het bedrijf zelf geboren. De anamnese deed babesiose vermoeden, een parasitaire aandoening die de rode bloedcellen aantast. De besmetting werd bevestigd door labo-onderzoek.
In onze autopsiezaal stelden we de laatste tijd vaker gevallen van endocarditis vast en dit zowel bij herkauwers als varkens. Endocarditis kan leiden tot embolieën die secundair verschillende orgaansystemen kunnen aantasten, met verschillende symptomen tot gevolg. Vaak wordt het als primaire oorzaak laat opgemerkt en is de afloop fataal.
In het abortusprotocol worden niet alleen infectieuze oorzaken vastgesteld. We vinden ook regelmatig aangeboren afwijkingen. Een runderfoetus die we recent onderzochten, vertoonde een combinatie van aangeboren afwijkingen.
DGZ onderzocht op autopsie een acuut gestorven kalf van twee maanden oud. Het dier stierf als gevolg van een caecumtorsie.
Histologie is voor sommigen een relatief onbekend terrein binnen de veterinaire pathologie. Nochtans vormt het histopathologisch onderzoek van organen of weefselbiopten vaak een essentieel puzzelstukje, nodig voor het stellen van de diagnose. Bij weefselbiopten kan dit onderzoek helpen bij het kiezen van de meest geschikte behandeling. Maar welke informatie geeft de beschrijving van het histopathologisch onderzoek die u op het beproevingsverslag vindt? En wat is een goed monster voor dit onderzoek? We lichten dit graag toe.
Een plots gestorven hoogdrachtige melkkoe wordt aangeboden voor autopsie bij DGZ. De doodsoorzaak blijkt een ruptuur van de arteria uterina in het ligamentum latum te zijn.
In de autopsiezaal werd een runderfoetus met een grote massa rond de beide nieren aangeboden voor onderzoek.
Op 11 februari organiseert de Meetjeslandse Dierenartsenvereniging een bijscholing over virale dierziekten. Dr. Kris De Clercq – werkzaam bij Sciensano en een autoriteit op het vlak van virale ziekten – bespreekt welke bedreigingen op de loer liggen voor onze veestapel. Ziekten zoals Afrikaanse varkenspest, blauwtong, rabiës en lumpy skin disease komen aan bod.
DGZ kreeg de laatste weken meerdere runderen met een beeld van een Mannheimia haemolytica infectie aangeboden voor autopsie. De dieren stierven acuut of na een periode van pneumoniesymptomen. In dit artikel beschrijven we onze bevindingen bij de autopsie van één van deze dieren.
Dit najaar waren er op een Oost-Vlaams vleesveebedrijf vijf abortussen op enkele weken tijd. De bedrijfsdierenarts deed een beroep op het abortusprotocol en bezorgde de vijf geaborteerde foetussen samen met monsters van de moederdieren aan DGZ. In het bijkomend onderzoek testte één foetus ‘twijfelachtig’ bij de PCR-test voor Anaplasma phagocytophilum en hadden alle aborterende moederdieren antistoffen tegen deze kiem.
DGZ kreeg op autopsie een melkkoe die kort voor de kalving was gestorven. Het dier had een torsie van de lebmaag.
Deze week werd een geval van blauwtong serotype 8 bevestigd op een rundveebedrijf met 91 dieren in Baden-Württemberg in het zuidwesten van Duitsland. Het is het eerste geval in Duitsland sinds november 2009. De dieren vertoonden geen symptomen; de besmetting kwam aan het licht tijdens de jaarlijkse verplichte screening.
Op de Veepeiler studienamiddagen van 23 en 24 januari 2019 hebben we niemand minder dan Owen Atkinson te gast als internationale spreker. Owen is een erkend specialist in rundveegezondheid en -productie en hij is trainer bij CowSignals®.
DGZVan januari tot en met oktober 2018 onderzochten we in onze autopsiezaal ongeveer 3.000 geaborteerde foetussen van runderen. Neospora blijkt nog altijd één van de belangrijkste oorzaken van abortus bij rundvee te zijn. Daarnaast zien we bij foeti geaborteerd in het laatste trimester van de dracht ook vaak marmering van de achterhandspieren – wat indicatief is voor een seleniumdeficiëntie.
Op een rundveebedrijf in het Antwerpse trof de veehouder enkele weken geleden een dood stiertje aan in de jongveestal. Toen hij op controle uitging in de melkveestal vond hij ook twee melkkoeien geparalyseerd op de rooster. Hij nam contact op met de bedrijfsdierenarts. Al meteen kwam botulisme in het vizier als mogelijke oorzaak van de problemen. De baal voordrooghooi die recent door de veehouder geopend was, werd daarop onmiddellijk weggehaald en gestockeerd in afwachting van verder onderzoek.
Recent hebben we op autopsie bij verschillende runderen longworminfecties vastgesteld. Dergelijke infecties hebben een grote impact op de gezondheid en productiviteit van de dieren. Wees dus extra alert voor deze parasieten.
Een kalf van 2 dagen oud sterft plots. De dierenarts wil te weten komen wat de oorzaak hiervan is en laat het dier onderzoeken op autopsie. De acute sterfte blijkt te wijten aan Clostridium abomasitis.
Deze week onderzochten we op autopsie een melkkoe die kort voor de kalving gestorven was. Een baarmoedertorsie bleek de oorzaak.
Op geregelde basis zullen we op onze blog een markante autopsie-case publiceren. Deze week belichten we een geval van cheilopalatoschisis, een aangeboren afwijking van het aangezicht gekenmerkt door een groeve in bovenlip en gehemelte.
DGZ kreeg op autopsie een vleesvarken (105 kg) verdacht van een intoxicatie met waterstofsulfide (H2S). Het dier kwam uit een stal waar meel in de mestkelder was gevallen. Door de vergisting van het meel werd H2S geproduceerd en werd in de stal de geur van rotte eieren opgemerkt. Op het bedrijf waren al zeven varkens gestorven.
Recent werd een stierenkalf (11 maanden) met een voorgeschiedenis van zenuwsymptomen binnengebracht voor autopsie bij DGZ. Bij macroscopisch onderzoek was er enkel troebel, geel gewrichtsvocht met fibrinevlokken te zien in de carpi en tarsi. Bacteriologisch onderzoek van de gewrichten was negatief voor Mycoplasma bovis.
Op een kinderboerderij vertoonde een melkveevaars van zeven maanden oud plots zenuwsymptomen (cirkelgang). De bedrijfsdierenarts constateerde bij dit dier ook koorts (41,5°C), vertroebeling van de ooglens en erosies ter hoogte van de neusspiegel en het mondslijmvlies. De andere vaarzen van de kinderboerderij hadden geen symptomen. Omdat behandeling met ontstekingsremmers (NSAID’s) en een antibioticum geen verbetering gaf, werd de hulp van DGZ ingeroepen.
Afgelopen zomer werden twee runderen – verdacht van botulisme – binnengebracht voor autopsie bij DGZ. Het uitgebreid postmortaal verval bemoeilijkte de macroscopische beoordeling, maar toch konden bij beide dieren een uitgebreid onderhuids oedeem ter hoogte van hals en borstbeen en bloedingen ter hoogte van de nierschors worden vastgesteld. De pens bevatte eikenbladeren, jonge eikels en eikelfragmenten alsook een besmetting met pensbotten.
In juli werd Veepeiler gecontacteerd voor twee Holstein-Friesian kalveren die na gelijkaardige symptomen stierven rond de leeftijd van vijf maanden. De kalveren stonden in dezelfde strobox en vertoonden plotse blindheid aan beide ogen, sufheid en zenuwstoornissen gekenmerkt door trillingen van kop en nek, neervallen, stuiptrekkingen en tenslotte sterfte binnen enkele uren. Op basis van de symptomen en de voorgeschiedenis van het bedrijf kwamen onder andere volgende differentiaaldiagnosen in aanmerking: cerebrocorticale necrose (CCN), listeriose, Histophilus somni, loodintoxicatie en hepatische encefalopathie.
Rundveehouders hebben een groot vertrouwen in hun dierenarts. Dat blijkt uit een enquête die DGZ in 2017 in opdracht van de Vlaamse vereniging voor Buiatrie heeft afgenomen bij rundveehouders. Deze enquête bracht verder aan het licht dat de behoeftes van de rundveehouders ten opzichte van hun dierenarts evolueren over de tijd. Vandaag hebben ze steeds meer nood aan een preventie-adviseur, in plaats van louter een curatieve clinicus.
Telkens een stal, afdeling of compartiment leegkomt, moet deze gereinigd en gedesinfecteerd worden. Zo beperk je het risico op spreiding van pathogenen die achterblijven in de omgeving naar de volgende diergroep.
Het reinigen is een onmisbare eerste stap om tot een propere omgeving en een reductie van het aantal pathogenen te komen. Ontsmetting is enkel zinvol wanneer er een grondige reiniging aan is voorafgegaan.
Een salmonella-infectie kan lelijk tekeergaan op een rundveebedrijf en ernstige economische schade veroorzaken. Bij klinische salmonellose is er hoge koorts, (al dan niet bloederige) diarree, abortus en sterfte. Vooral bij kalveren jonger dan 10 weken is de mortaliteit hoog. Salmonella Dublin veroorzaakt ook makkelijk longontstekingen. Bovendien kunnen ook de veehouders en hun familie besmet raken. Op andere bedrijven – vaak deze met een zekere graad van bescherming – verloopt de besmetting dan weer zonder of enkel met vage symptomen, zoals een verminderde vruchtbaarheid, tegenvallende of wisselende productieresultaten en een verhoogde kalversterfte.