Psoroptes Ovis is de meest voorkomende schurftmijt bij rundvee in België. De mijt tast vooral runderen van het Belgische Witblauw ras aan. Een infectie met deze mijt heeft een nadelige invloed zowel op de gezondheid en het welzijn van de dieren als op hun prestaties. Onderzoek heeft aangetoond dat voor elke 10% van de lichaamsoppervlakte die aangetast is, de dagelijkse groei daalt met 300 gram.

Mits een snelle diagnose, aangepaste managementmaatregelen en een correcte behandeling kan een infectie met Psoroptes Ovis meestal goed onder controle gehouden worden.
Je kunt de dieren behandelen met een cutane behandeling met foxim of een parenterale behandeling met macrocyclische lactones.

Deze laatste blijkt echter steeds vaker onvoldoende te zijn omwille van resistentie van Psoroptes Ovis tegen deze middelen. Dat was ook het geval op een Vlaams vleesveebedrijf dat in oktober 2020 de hulp van DGZ inriep omwille van een besmetting met deze schurftmijt.

Casus van resistentie tegen macrocyclische lactones

Op het getroffen bedrijf waren er een 100-tal runderen van het Belgisch Witblauw ras. De bedrijfsdierenarts had huidafkrabsels genomen van de aangetaste dieren en op die manier de diagnose van Psoroptes ovis gesteld.

Het bedrijf nam reeds aangepaste managementmaatregelen, paste de voeding aan en had de dieren tweemaal met macrocyclische lactones behandeld. Ondanks deze inspanningen en een correcte behandelingsprocedure werden er geen klinische verbeteringen waargenomen en bleven de dieren bijkomende huidletsels ontwikkelen. De bedrijfsdierenarts concludeerde hieruit dat de ingestelde behandeling onvoldoende werkzaam was.

In samenwerking met de dienst Parasitologie van de faculteit Diergeneeskunde werd in samenspraak met de bedrijfsdierenarts een uitgebreide bemonstering uitgevoerd bij twee groepen dieren.

Een eerste groep runderen werd voor en na parenterale behandeling met macrocyclische lactones bemonsterd. Een tweede groep voor en na een cutane behandeling met foxim. Beide behandelingen werden uitgevoerd zoals voorgeschreven.

Vervolgens voerde de dienst Parasitologie van de faculteit Diergeneeskunde de Mite Count Reduction Test (MCRT) uit op de genomen monsters. In de groep die een behandeling kreeg met foxim was er een reductie van het aantal Psoroptes ovis-mijten. De MCRT-test toonde evenwel aan dat bij de runderen in de groep behandeld met macrocyclische lactones het aantal mijten na behandeling nog was toegenomen in vergelijking met de situatie ervoor. Dit wijst duidelijk op de aanwezigheid van resistentie van Psoroptes ovis voor macrocyclische lactones op dit rundveebedrijf.

Resistentie geen alleenstaand geval

Onderzoek aan de faculteit Diergeneeskunde van de UGent toont aan dat de problematiek zich niet beperkt tot deze ene casus. De onderzoekers ontdekten deze vorm van resistentie eerder al op 12 van de 16 Vlaamse bedrijven met BWB-runderen die deelnamen aan hun onderzoek (van Mol et al., 2020).

Deze toenemende vorm van resistentie verdient absoluut de aandacht in de aanpak van Psoroptes ovis bij het Belgische Witblauwe ras en moet nog verder en breder onderzocht te worden.

Uit dit onderzoek blijkt nog maar eens aan hoe belangrijk de aandacht voor preventie is in de aanpak van schurft.

Auteur: Koen De Bleecker