BLOG VOOR DIERENARTSEN
Op 19 en 20 september werd de ‘11th European Veterinary Surveillance Network Meeting’ (EVSN) georganiseerd. Dit jaar streek deze internationale meeting neer op de site van de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) in Deventer, naar aanleiding van hun 100-jarig bestaan.
Elk jaar maakt DGZ gedetailleerde activiteitenverslagen over de autopsiewerking. Deze verslagen geven voor elke diersoort een overzicht van de meest voorkomende doodsoorzaken of letsels per leeftijdscategorie. De verslagen voor 2018 zijn nu beschikbaar op de website van DGZ.
Af en toe wordt op autopsie hypoproteïnemie, of een verminderde concentratie van plasma-eiwitten in het bloed, vastgesteld. In dit artikel verneemt u wat de mogelijke oorzaken zijn van deze aandoening en welke letsels precies worden waargenomen.
Een hobbyhouder met verhoogde sterfte bij zijn kippen bood enkele dieren aan voor autopsie bij DGZ. Naast toegenomen mortaliteit werden voornamelijk respiratoire problemen en periorbitaal oedeem vastgesteld.
Histologie is voor sommigen een relatief onbekend terrein binnen de veterinaire pathologie. Nochtans vormt het histopathologisch onderzoek van organen of weefselbiopten vaak een essentieel puzzelstukje, nodig voor het stellen van de diagnose. Bij weefselbiopten kan dit onderzoek helpen bij het kiezen van de meest geschikte behandeling. Maar welke informatie geeft de beschrijving van het histopathologisch onderzoek die u op het beproevingsverslag vindt? En wat is een goed monster voor dit onderzoek? We lichten dit graag toe.
Recent onderzocht DGZ in de autopsiezaal enkele vleeskippen met pootproblemen. De dieren kwamen uit een toom met gedaalde voederopname. Meerdere dieren uit de toom werden afgekeurd in het slachthuis.
Deze week onderzochten we op autopsie enkele kuikens, afkomstig van jonge moederdieren. Zij waren het slachtoffer geworden van een infectie met het chicken anemia virus.
Sinds eind april zijn er, verspreid over heel België, verschillende haarden van de ziekte van Newcastle vastgesteld. Het ging in eerste instantie om hobbypluimvee, maar begin juli dook de ziekte ook op bij professionele pluimveebedrijven. De ziekte van Newcastle (NCD of Newcastle disease) is een aangifteplichtige pluimveeziekte veroorzaakt door de virulente stammen van het Newcastle Disease Virus. De ziekte veroorzaakt hoge sterfte bij pluimvee en er gelden handelsrestricties voor landen met uitbraken. NCD is dus van groot belang voor de wereldwijde pluimveesector.
Telkens een stal, afdeling of compartiment leegkomt, moet deze gereinigd en gedesinfecteerd worden. Zo beperk je het risico op spreiding van pathogenen die achterblijven in de omgeving naar de volgende diergroep.
Het reinigen is een onmisbare eerste stap om tot een propere omgeving en een reductie van het aantal pathogenen te komen. Ontsmetting is enkel zinvol wanneer er een grondige reiniging aan is voorafgegaan.
Het virus dat infectieuze bronchitis (IB) veroorzaakt bij pluimvee is als enkelstrengig RNA-virus erg vatbaar voor mutaties. Sinds de identificatie in 1931 van de eerste IBV-stam – IBV-Massachusetts genaamd – doken wereldwijd tientallen nieuwe IBV-variantstammen op. Hoewel sommige vaccins een brede kruisbescherming geven, beschermt geen enkel vaccin tegen alle IBV-varianten. Daarom is continue monitoring van circulerende IBV-stammen noodzakelijk.