Een volwassen Shiba Inu werd ons aangeboden voor autopsie. Het dier leed aan vrij acute ademhalingsklachten, zonder duidelijke tekenen van een aanwezige ontsteking of infectie.

Tijdens het openen van het abdomen was een duidelijk “gebombeerd” aspect van het intacte diafragma zichtbaar. Voorzichtig werd gezocht naar een onderliggende oorzaak. Er was geen aanwijzing voor trauma of een andere reden voor een externe oorzaak van de pneumothorax.  Bij het openen van de thorax waren de longen sterk samengevallen en deels atelectatisch. Beide craniale longkwabben waren gering emfysemateus met duidelijke blebvorming aan de periferie van de rechter craniale kwab (foto 1 en 2).

Foto 1 (links) en foto 2 (rechts, formaline-gefixeerd): vorming van een met lucht gevulde bleb ter hoogte van de rechter craniale longkwab (blauwe pijl).

Algemeen: blebs en bullae

Blebs en bullae kunnen een oorzaak zijn van spontane pneumothorax bij de hond. Ze worden voornamelijk gezien bij grotere hondenrassen of honden met een diepe borstkas. Er lijkt een predispositie te zijn bij de Siberische Husky en andere noordelijke rassen.

Het komt even vaak voor bij de reu als bij de teef. De klinische klachten zijn gelinkt aan het rupturen van één of meerdere van dergelijke “luchtbellen” en de problemen met ademen kunnen zowel acuut optreden of een meer geleidelijk verloop hebben. Algemeen zijn de craniale en middelste longkwabben het vaakst aangetast, en vinden we deze pockets van lucht voornamelijk aan de randen van deze longdelen. Blebs en bullae zijn niet altijd onmiddellijk zichtbaar tijdens de autopsie. Als men er beducht op is, is het vaak aangeraden om het longpakket onder water te houden en lucht in de trachea te laten om het lek in de pleura te lokaliseren.

Macroscopisch is het vaak niet mogelijk om een onderscheid te maken tussen een bleb en een bulla. De waarde van de histologie wordt hier duidelijk (foto 3). Blebs worden histologisch gekenmerkt door met lucht gevulde holtes die zich vormen in het bindweefsel van de longpleura, terwijl bullae ontstaan in het longparenchym zelf door ruptuur van alveoli of alveolaire septae.

Foto 3: op het histologiepreparaat is de bleb duidelijk in beeld gebracht (blauwe pijl). 

Oorzaken

De oorzaken van het ontstaan van blebs en bullae zijn veelzijdig: ontsteking, infectie, trauma, neoplasie van het longweefsel en/of de grote luchtwegen. Bij jonge dieren zijn er congenitale gevallen beschreven met hypoplasie van het kraakbeen rondom de bronchen. Echter, in vele gevallen wordt de oorzaak niet (meer) achterhaald.

Auteur: Nermin Caliskan