Beschrijving:

Bij het openen van de buikholte waren de darmen gazeus opgezet en sterk gestuwd. Er waren multipele bloedingen waarneembaar ter hoogte van de darmwand. De mucosa van de dunne darmen (voornamelijk het distale 2/3) vertoonde necrose met geel beleg; er was een vloeibare inhoud met sterke bloedbijmenging. De mucosa van het caecum en het colon was sterk gestuwd.

Er werd bacteriologisch onderzoek ingezet van de jejunuminhoud. De Salmonella-cultuur was negatief, de anaerobe cultuur was sterk positief voor C. perfringens.

Epidemiologie en pathogenese:

Clostridium perfringens is een anaerobe, sporevormende bacterie die ontsteking kan veroorzaken van de dunne en dikke darmen (enterocolitis). De bacterie is een darmbewoner en komt ubiquitair voor in de omgeving. Er is een onderscheid tussen 5 verschillende types (A, B, C, D en E), afhankelijk van de soorten toxines die ze produceren.

Type A en C veroorzaken ziekte bij veulens, voornamelijk in de eerste levensweek. Type A zou eerder letsels veroorzaken in de dunne darmen. Type C tast dan weer vooral het distale 2/3 aan van de dunne darmen; vaak is ook de dikke darm aangetast.

De dieren vertonen diarree (soms bloederig), koliek, dehydratatie, lethargie, anorexie of kunnen plots dood gevonden worden.

Diagnose van Clostridium is niet eenvoudig, aangezien deze bacterie een normale dikkedarmbewoner is, waardoor een cultuur vaak positief zal zijn. Een combinatie van de symptomen, het macroscopisch en histologisch beeld, samen met een cultuur zijn sterk indicatief. Een PCR, waarbij de genen voor vorming van bepaalde toxines aangetoond worden, kan aanvullend zijn.