Bij DGZ werd er een oudere buldog aangeboden voor autopsie. Het dier was gestorven ten gevolge van hartfalen, maar had bijkomend ook opvallende macroscopische letsels die typisch zijn voor brachycefale honden. Graag willen we hier dieper op ingaan.

Beschrijving:

Het Brachycefaal Obstructief Syndroom (BOS) is een frequent voorkomende aandoening bij brachycefale rassen (mopshond, buldog, pekinees, enz.). Het syndroom wordt gekenmerkt door anatomische afwijkingen aan de bovenste luchtwegen en leidt tot ademhalingsproblemen.

De volgende afwijkingen kunnen alleenstaand of in combinatie voorkomen:

• Vernauwde neusgaten;
• Verlengd zacht gehemelte (reikt vaak tot over de epiglottis);
• Macroglossie;
• Larynx en trachea hypoplasie.

De oorzaak van deze aandoening ligt voornamelijk bij het fokken van deze rassen. Men heeft vooral geselecteerd op die korte snuit en dit heeft geleid tot een verkorting van de schedelbeenderen zonder een gelijkaardige afname van de weke delen.

De anatomie van de bovenste luchtwegen is dus veranderd en zo ontstaat er een toegenomen weerstand bij de ademhaling die leidt tot een toename van negatieve druk in de bovenste luchtwegen.

Ten gevolge van deze negatieve druk kunnen de volgende secundaire veranderingen optreden: eversie van de laryngeale divertikels, larynxcollaps en gastro-intestinale problemen. Deze gaan de ademhaling nog meer bemoeilijken en de dieren komen terecht in een vicieuze cirkel die kan eindigen in een onomkeerbare larynxcollaps.

Behandeling:

Er zijn verschillende chirurgische technieken beschreven voor de behandeling van het brachycefaal obstructief syndroom. Welke ingreep moet worden uitgevoerd, is afhankelijk van de aanwezige afwijkingen. Het is wel belangrijk te beseffen dat niet alle honden geholpen zijn met een chirurgische correctie.

Auteur: Han Versnaeyen